Γιατί η συμβουλευτική υποστήριξη γονέων παιδιών και εφήβων με ειδικές μαθησιακές ικανότητες είναι σημαντική;

 

Η συμβουλευτική γονέων αποτελεί μια θεραπευτική διαδικασία η οποία στοχεύει στην παροχή απαραίτητων εργαλείων υποστήριξης, καθοδήγησης και εκπαίδευσης, για να βοηθήσει και να ενισχύσει τον ρόλο του γονέα μέσα στην οικογένεια, ουσιαστικά (1). Σύμφωνα με τους Staudt (2007-2)  και Becker et al. (2013 -3), όταν οι γονείς εμπλέκονται στις θεραπείες των παιδιών τους είτε σε ψυχολογικό είτε σε γνωστικό επίπεδο, τα παιδιά επωφελούνται καθώς εξελίσσονται σε ένα υποστηρικτικό και σταθερό περιβάλλον και οι γονείς είναι σε θέση να κατανοούν καλύτερα τις ανάγκες τους σε κάθε στάδιο ανάπτυξής τους.

Σε αρκετές περιπτώσεις, οι γονείς αναζητούν συμβουλευτική υποστήριξη και καθοδήγηση ενός ψυχολόγου, όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορα συναισθηματικά, συμπεριφορικά και μαθησιακά θέματα που σχετίζονται με τα παιδιά τους και δυσκολεύονται να διαχειριστούν (4). Μια από αυτές τις περιπτώσεις που οι γονείς θέλουν τη συμβουλή του ψυχολόγου είναι όταν διαπιστώνεται πως τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν κάποια ειδική μαθησιακή δυσκολία, όπως η δυσλεξία, ειδικότερα όταν αυτή συνοδεύεται από διαταραχή ελλειμματικής προσοχής (ΔΕΠ) ή διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-υπερκινηνικότητα (ΔΕΠ-Υ, σε ποσοστό 30% -5). Όταν ένα παιδί διαγιγνώσκεται με δυσλεξία, συνήθως, επηρεάζεται όλη η οικογένεια και ειδικά η σχέση γονιού και παιδιού (6). Είναι μια αγχώδης περίοδος για ολόκληρη την οικογένεια.

Τα παιδιά με δυσλεξία ή με άλλες μαθησιακές διαταραχές, όπως η δυσγραφία ή η δυσαριθμησία βιώνουν διάφορες συναισθηματικές προκλήσεις, όπως ματαίωση, άγχος, στρες, απογοήτευση, χαμηλή αυτοπεποίθηση, οι οποίες επηρεάζουν την καθημερινότητά τους, την ακαδημαϊκή επίδοσή και τις κοινωνικές δεξιότητες (7, 8). Οι Miles (1998 -9), Bender (2008 -10) και Moody (2009 -11) επισημάνουν πως πρώτα χρειάζεται να αντιμετωπιστεί η αυτοεκτίμηση του παιδιού και έπειτα να ληφθεί υπόψιν η ακαδημαϊκή παρέμβαση. Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί μαθαίνει να διαχειρίζεται τις δυσκολίες που προκύπτουν, να ενισχύει την αυτοεκτίμησή και αυτοπεποίθησή του και να επικεντρώνεται σε θετικές συμπεριφορές. Σύμφωνα με τους Alawadh, A. (2016 -12) και Bull, L. (2003 -13), όταν ο γονιός συμμετέχει σε όλη αυτήν την προσπάθεια, ενεργά, ενημερώνεται και εκπαιδεύεται, η σχέση και η επικοινωνία με το παιδί βελτιώνονται αισθητά.

Στη διάρκεια, λοιπόν, της συμβουλευτικής και ψυχοεκπαιδευτικής διαδικασίας, ο ψυχολόγος βοηθάει τον γονιό να κατανοήσει τις συναισθηματικές, συμπεριφορικές και μαθησιακές προκλήσεις των παιδιών του, να τον υποστηρίξει στη διαχείριση σημαντικών αλλαγών που ενδέχεται να παρουσιαστούν στο οικογενειακό περιβάλλον, αλλά και δικών του θεμάτων που μπορεί να επηρεάσουν τη σχέση του με το παιδί, να τον καθοδηγήσει και να τον εκπαιδεύσει στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, ώστε ο γονιός να ανταποκριθεί στις ανάγκες που θα προκύψουν, λόγω των προκλήσεων, με τον πιο εποικοδομητικό τρόπο.

Ιωάννα Δημητριάδου

Ψυχολόγος-Ειδική Παιδαγωγός

Εξειδίκευση στη Δυσλεξία και στις Μαθησιακές Δυσκολίες, PgD

Συμβουλευτική Υποστήριξη Γονέων

Μέλος στο British Psychological Society, GMBPsS, GBC

Βιβλιογραφία:      

1.Bahiraei, H. (2023). Why parents can get the benefit of counseling? Bright Start Bright Future Counseling Centre. 

2.Staudt, M. (2007). Treatment engagement with caregivers of at-risk children: Gaps in research and conceptualization. Journal of Child and Family Studies 16 (2): 183-196

3.Becker, K.D., Lee B.R., Daleiden E.L., Lindsey M., Brandt, N.E. and Chorpita, B.F. (2013). The common elements of engagement in children’s mental health services: Which elements for which outcomes? Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology. 1-14

4.Maccoby, E. (2000). Parenting and its effects on children: On reading and misreading behavior genetics. Annual Review of Psychology, Volume 51

5.Dobbins, D.A. (1998). The prevalence and characteristics of children with specific learning disabilities. Final report

6.Monahan, T. (2022). Counselling the Dyslexia: A personal experience. Mind and Body Works

7.Chinn, St. (2004). The Trouble with Math: A practical guide to helping learners with numeracy difficulties. Routledge, 1st Edition.
8.Harter, S., Marold, D.B., Whitesell, N.R. and Cobbs, G. (1996). A Model of the Effects of Perceived Parent and Peer Support on Adolescent False Self Behavior. Child Development, Volume 67, 360-374

9.Miles, St. (1998). Consumerism: As a way for Life. Academic Books

10.Bender, W. N. (2008). Differentiating instruction for students with learning disabilities: Best teaching practices for general and special educators (2nd ed.). Corwin Press; Council for Exceptional Children.

11.Moody, D. E. (2009). Can intelligence be increased by training on a task of working memory? Intelligence, 37(4), 327–328.

12.Alawadh A. (2016). Teachers perceptions of the challenges related to provision of services for learners with specific learning difficulties (Dyslexia) in Kuwaiti government primary schools. University of York.

13.Bull L. (2003). The use of support groups by parents of children with dyslexia. Early Child Development and Care, 173(2–3), 341–347.