Όλες οι λέξεις έχουν τη δική τους σημασία και τη δική τους εικόνα. Ένας από τους τρόπους που μπορεί ο μαθητής να μάθει να γράφει τις λέξεις με τη σωστή τους ορθογραφία είναι να γνωρίζει την ετυμολογία τους και να τις έχει στο μυαλό του ως εικόνα. Αυτό μπορεί να το πετύχει με τη μέθοδο της οπτικοποίησης.

• Φτιάχνουμε κάρτες με τις λέξεις που θέλουμε ο μαθητής να μάθει την ορθογραφία τους. Μπορεί να είναι από 5-10 λέξεις.
• Κόβουμε από ένα πράσινο, κίτρινο, κόκκινο και γαλάζιο χαρτόνι, μερικά τετράγωνα.
• Δείχνουμε στον μαθητή την κάρτα και εκείνος διαβάζει τη λέξη. Με ένα κόκκινο μολύβι υπογραμμίζει τα φωνήεντα. Αυτό γίνεται, για να καταλάβει πώς η κάθε συλλαβή της λέξης έχει και ένα φωνήεν.

π.χ.) μαθητής

• Ο μαθητής παίρνει το μολύβι του και χωρίζει τη λέξη σε συλλαβές με μια αχνή κάθετη γραμμή. Κρύβουμε τη λέξη και τον ρωτάμε

                         -Πόσες συλλαβές βλέπεις στη λέξη;

Εκείνος βάζει μπροστά του τα χάρτινα τετράγωνα (πράσινο-αρχική συλλαβή, κίτρινο-μεσαία συλλαβή, κόκκινο-τελική συλλαβή και γαλάζιο-για πολυσύλλαβες λέξεις) που να αντιστοιχούν στον αριθμό συλλαβών της λέξης.

π.χ.) μαθητής – μα  θη  τής  /  τετράγωνο – τε  τρά  γω  νο     

• Ο μαθητής με τον δείχτη του χεριού του και το μεσαίο δάχτυλο γράφει την κάθε συλλαβή της λέξης στην αντίστοιχη κάρτα, νοερά, λέγοντας ταυτόχρονα τις συλλαβές.
• Κάνουμε την ερώτηση -Πόσα γράμματα βλέπεις στη λέξη;

Ο μαθητής με τον δείχτη του χεριού του γράφει τη λέξη στον αέρα, λέγοντας το κάθε γράμμα της λέξης.

• Στη δραστηριότητα με τα χάρτινα τετράγωνα και στη γραφή στον αέρα, μόλις ολοκληρώσει τη διαδικασία, εμφανίζουμε τη λέξη, ώστε ο μαθητής να δει αν η λέξη που είχε στο μυαλό του, αντιστοιχεί στη λέξη της κάρτας.
• Ζητάμε από τον μαθητή να μας πει με δικά του λόγια αυτό που σημαίνει η λέξη και να μας περιγράψει την εικόνα της, προφορικώς.
• Μόλις ο μαθητής εκπαιδευτεί σε 3-5 λέξεις με τον παραπάνω τρόπο, του τις υπαγορεύουμε. Του ζητάμε να κάνει γραμμές, ανάλογα με τον αριθμό συλλαβών της κάθε λέξης. Γράφει πάνω στις γραμμές τις συλλαβές των λέξεων, έχοντας στο μυαλό του την ορθογραφία των  λέξεων.

                                 π.χ.) μαθητής  –    μα  θη  τής 

• Μόλις τελειώσει, ιχνηλατεί με τον δείχτη του χεριού του τις συλλαβές της κάθε λέξης, διαβάζοντάς τες ταυτόχρονα, ώστε να δει αν η ορθογραφία των λέξεων που είχε στο μυαλό του αντιστοιχεί στις λέξεις που έχει γράψει.
• Αν κάποιες από τις λέξεις είναι λάθος γραμμένες, γράφουμε από κάτω τη σωστή και του ζητάμε να διορθώσει τα γράμματα που έχει γράψει λάθος.
• Γράφει όλες τις λέξεις τη μία κάτω από την άλλη, νοερά και με τη σειρά που τις έχει μάθει.
• Τέλος, δίπλα από κάθε λέξη γράφει από μία πρόταση.

 

 

Ιωάννα Δημητριάδου

Ψυχολόγος-Ειδική Παιδαγωγός

Εξειδίκευση στη Δυσλεξία, στη ΔΕΠ-Υ και στις Μαθησιακές Διαταραχές, PgD

Συμβουλευτική Υποστήριξη Γονέων

Μέλος στο British Psychological Society, GMBPsS, GBC